Rys historyczny Szkoły Podstawowej w Żukowie

Nie możemy dziś jasno stwierdzić, kiedy i jak powstała miejscowość Żuków. Jej historia, podobnie jak historia wielu polskich wsi i osad ginie w odmęcie wieków. Wiemy na pewno, że Żuków od początku swego istnienia związany musiał być z kasztelańskim grodem Sochaczew. Pierwsza wzmianka o Żukowie pochodzi z dzieła bardzo dawnego i grodu tego dotyczącego: Spominek sochaczewskich. Żuków pojawia się w nich, pod datą 1350 roku, i od razu w bardzo ważnej informacji, bo dotyczącej samego króla polskiego Kazimierza Wielkiego.

Przytoczymy tutaj całą wzmiankę w tłumaczeniu z języka łacińskiego: Ponadto Roku Pańskiego 1350, Książe litewski, wraz ze swym wojskiem ziemię łęczycką zniszczył w święto Zesłania Ducha Świętego i wielu ludzi zdławił, wtedy Kazimierz z armią swoją w większości konną w Żukowie, na Mazowszu, wsi blisko Sochaczewa znajdującej się, 5 dni po święcie owym dogonił i toporem ich doścignął, przeto wobec miecza pękła ich siła, a wielu ich wtedy w rzece Bzurze potopiło się.

W późniejszych czasach, to jest w wieku XVI wieś Żuków należała do majątku rycerskiego rodu Gawłowskich herbu Leliwa, którzy niekiedy używali nazwiska Żukowscy. Ród to był znaczny i wiele zaszczytnych funkcji w Rzeczypospolitej piastujący. Byli więc właściciele Żukowa sędziami ziemskimi, kasztelanami sochaczewskimi, kanonikami oraz studentami Akademii Krakowskiej.

W XVIII wieku była w Żukowie siedziba wicestarosty grodu sochaczewskiego, byłego targowiczanina, prezesa sądu Apelacyjnego w Księstwie Warszawskim, senatora i kasztelana Królestwa Polskiego, Jerzego Bończy Skarżyńskiego. Wypada tu wspomnieć, że jego syn Ambroży Skarżyński urodzony 7 grudnia 1789 roku w Żukowie był wiernym oficerem armii napoleońskiej, a po upadku Francji, służył w wojsku Królestwa Polskiego i brał – w randze generała – udział w powstaniu listopadowym. Był odznaczony orderem Legii Honorowej, oraz krzyżem Virtuti Militari.

Następnie folwarkiem w Żukowie na przełomie XIX i XX wieku gospodarowali państwo Chylewscy, a w latach 1918 – 1945 Żuków stanowił własność rodziny Węgrzyckich.

Do dzisiaj istniejący dwór został wzniesiony dla rodziny Chylewskich, aczkolwiek w 1916 roku gruntownie został przebudowany.

Po II wojnie światowej do roku 1968 mieściła się w nim szkoła podstawowa. Pierwszym kierownikiem tej placówki był Józef Szlenk.

Obecny budynek szkolny w którym się znajdujemy został wybudowany

w ramach akcji budowy tysiąca szkół na 1000-lecie istnienia Państwa Polskiego i oddany do użytku w 1968 roku, jako jeden z nielicznych w gminie mających salę gimnastyczną.

Pierwszym kierownikiem, a od 1 września 1972 roku dyrektorem w nowym budynku była pani Ludwika Lachowicz. Do szkoły w roku szkolnym 1968/1969 w klasach od I do VIII uczęszczało 290 uczniów.

W latach 1977 – 1983 stanowisko dyrektora Szkoły Podstawowej w Żukowie piastował Andrzej Lachowicz.

Od 1983 do 2000 roku dyrektorem był Sylwester Rozdżestwieński.

W 1999 roku wprowadzono w życie reformę oświaty w wyniku czego Szkoła Podstawowa w Żukowie z ośmioklasowej stała się sześcioklasową.

Następnie od roku 2000 do 2003 dyrektorem był Bogusław Zaprzałek.

Obecnym dyrektorem Szkoły Podstawowej w Żukowie jest od 2003 roku Pani mgr Ewa Kamińska, wieloletni pracownik tej szkoły.

Przez wszystkie te lata szkoła dobrze spełniała swoje zadania dydaktyczne i wychowawcze, o czym świadczą liczni wykształceni absolwenci. Wśród nich jest wielu pracowników naukowych, prawników, nauczycieli, przedsiębiorców. Jest to zasługa wielu pracujących nauczycieli, kierowników i dyrektorów, naszych poprzedników oraz obecnie tu pracujących. Dziś również możemy odnotować znaczące osiągnięcia. Nasi uczniowie biorą udział w różnego rodzaju konkursach i zawodach sportowych, gdzie odnoszą znaczne sukcesy.